به نقل از «آنا»

موتور‌های موشک آرتمیس ۱۱۳ درصد ارتقاء یافت

تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۲۳۸۱۳

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، آزمایش ناسا برای موتور‌های RS-۲۵ بازطراحی شده برای استفاده در مأموریت‌های آینده سیستم پرتاب فضایی (SLS) با آتش سوزی تمام مدت در ۸ مارس در مرکز فضایی استنیس ناسا در نزدیکی خلیج سنت لوئیس، می‌سی سی پی ادامه یافت.

این آزمایش که بر روی پایه آزمایشی فرد هیز در مرکز فضایی استنیس ناسا انجام شد، سومین آزمایش سال و بخشی از یک سری صدور گواهینامه آتش داغ بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین این سومین آزمایش از زمانی بود که یک نازل ارتقا یافته روی موتور RS-۲۵ درست قبل از آتش سوزی داغ در ۸ فوریه نصب شد.

موتور‌های بازطراحی شده توسط پیمانکار موتور‌های SLS سرب Aerojet Rocketdyne در پرواز‌های آتی آرتمیس به ماه استفاده خواهند شد که با Artemis V شروع می‌شود، زیرا ناسا به ماموریت خود برای کشف اسرار جهان به نفع همه ادامه می‌دهد.

 

هنگامی که ناسا آزمایش آتش داغ RS-۲۵ را بر روی پایه آزمایشی Fred Haise در مرکز فضایی استنیس ناسا در جنوب می‌سی سی پی در ۸ مارس ۲۰۲۳ انجام می‌دهد، یک دوربین میدانی نما‌های نزدیک ارائه می‌دهد.

 

Mike Lauer، معاون مدیر برنامه موتور‌های RS-۲۵ در Aerojet Rocketdyne گفت: نشانه‌های اولیه حاکی از آن است که نازل به خوبی کار می‌کند. اگرچه روش‌های تولید را تغییر دادیم، اما نمی‌خواستیم عملکرد نازل را به‌طور اساسی تغییر دهیم. ما بسیار خوشحالیم که به نظر می‌رسد این نازل مطابق با تاریخچه قبلی ما عمل می‌کند.

اپراتور‌ها موتور RS-۲۵ را در طول آزمایش به مدت ۵۲۰ ثانیه برنامه ریزی شده و تا سطح توان ۱۱۳ درصد روشن کردند. در طول ماموریت به ماه، موتور‌ها برای حدود ۵۰۰ ثانیه و تا سطح توان ۱۱۱ درصد شلیک می‌کنند تا به SLS کمک کنند تا فضاپیمای Orion و سایر محموله‌ها را به مدار برساند. با اضافه شدن ثانیه‌ها و افزایش سطح توان در طول آزمایش‌های زمینی، مهندسان می‌توانند درباره عملکرد موتور اطلاعات بیشتری کسب کنند و حاشیه‌ای از ایمنی عملیاتی را فراهم کنند.

نازل یا قسمت زنگی شکل در پایین موتور RS-۲۵، با بیرون راندن اگزوز موتور با حداکثر سرعت به ایجاد نیروی رانش کمک می‌کند تا SLS را به فضا سوق دهد. این یکی از اجزای متعدد ارتقا یافته در موتور بازطراحی شده است و همچنین در تضمین کارایی با استفاده از حداقل مقدار پیشران یا سوخت برای تولید نیروی رانش و کمک به رانش موشک به فضا بسیار مهم است. نازل یکی از دلایلی است که RS-۲۵ یکی از کم مصرف‌ترین موتور‌های موشک در جهان است.

در طول تاریخچه موتور RS-۲۵، بسیاری از قطعات دچار تغییرات یا ارتقاء شده اند. یکی از اجزایی که عمدتا بدون تغییر باقی ماند نازل بود.

اما برای موتور‌های RS-۲۵ بازطراحی شده، تیمی بر مهندسی مجدد هر قسمت از نازل تمرکز کردند. این شامل استفاده از ماشینکاری دقیق برای بهبود تولید بیش از ۱۰۰۰ لوله است که دیواره نازل را تشکیل می‌دهند. این لوله‌ها در جریان هیدروژن مایع فوق سرد برای خنک نگه داشتن نازل حیاتی هستند. این تیم همچنین از چاپ سه بعدی برای تولید قطعات انتخاب شده نازل استفاده می‌کند.

ارتقاء نازل شامل نوع و مقدار جدیدی از عایق است، که یک ملاحظه حیاتی است، زیرا موتور‌های RS-۲۵ در طول پرتاب SLS نسبت به ماموریت‌های قبلی شاتل فضایی در معرض گرمای بیشتری قرار می‌گیرند. SLS دارای چهار موتور RS-۲۵ به جای سه موتور اصلی مورد استفاده برای شاتل فضایی است و نزدیکی نازل RS-۲۵ به تقویت کننده‌های موشک جامد SLS نسبت به شاتل فضایی نزدیکتر است.

هدف از به‌روزرسانی‌ها ساده‌سازی فرآیند تولید نازل و در عین حال مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن آن و دستیابی به همان سطح کارایی موتور‌های قبلی RS-۲۵ است. در حالی که روش‌های جدید تولید در تولید نازل گنجانده شده است، شکل، طول و قطر ثابت باقی می‌ماند.

شانزده موتور اصلی از برنامه شاتل باقی مانده است. همه آن‌ها برای استفاده در چهار ماموریت اول آرتمیس در ناسا استنیس اصلاح و آزمایش شدند.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: ناسا آرتمیس بازطراحی شده موتور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۲۳۸۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیش بینی آرتروز ۸ سال زودتر، با هوش مصنوعی و یک آزمایش خون

محققان دانشگاه دوک (Duke) آمریکا با یک آزمایش خون جدید و با کمک هوش مصنوعی توانستند تا هشت سال زودتر از تشخیص آسیب ساختاری توسط اشعه ایکس، تعیین کنند که آیا فرد به آرتروز زانو مبتلا می‌شود یا خیر. محققان دقت این آزمایش را حدود ۷۷ درصد محاسبه کردند که نسبت به روش‌های دیگر، رقم خوبی محسوب می‌شود.

به گزارش دیجیاتو،  محققان می‌گویند با آزمایش خون می‌توان آرتروز زانو را در افرادی که هنوز علائمی در آن‌ها ایجاد نشده است و تا هشت سال قبل از اینکه اشعه ایکس قادر به تشخیص تغییرات در استخوان‌های آن‌ها باشد، شناسایی کرد. در این پژوهش، محققان خون ۲۰۰ فرد را که در اولین نمونه‌گیری از خونشان هیچ علامتی از آرتروز نداشتند، تجزیه‌وتحلیل کردند.

تشخیص زودهنگام آرتروز با استفاده از آزمایش خون

استئوآرتریت (Osteoarthritis) یا آرتروز شایع‌ترین شکل آرتریت است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات‌متحده به آن مبتلا هستند. این بیماری در ابتدا به‌عنوان یک بیماری «ساییدگی» شناخته می‌شد؛ زیرا زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل یک مفصل (معمولاً در دست‌ها و زانوها) از بین می‌رود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین در طول زمان تغییر کند و منجر به درد، سفتی و تورم شود.

بااین‌حال، اکنون شواهد نشان می‌دهد که نوعی التهاب می‌تواند محرک اصلی آسیب مفصلی در آرتروز باشد. این بدان معناست که نوعی «بیومارکر» (زیست‌نشانگر) یا علامت قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارد که می‌تواند نشان دهد که این بیماری مدت‌ها قبل از اینکه آسیب ساختاری قابل تشخیص باشد، شروع می‌شود.

محققان در این پژوهش از مجموعه خون ۲۰۰ فرد استفاده کردند؛ این افراد درواقع از سال ۱۹۸۹ به‌صورت سالانه از نظر استئوآرتریت مورد ارزیابی قرار می‌گرفتند. حدوداً ده سال بعد، نیمی از این افراد به آرتروز مبتلا شدند. به همین دلیل می‌توان بیومارکر‌های این افراد را طی سال‌های مختلف سنجید.

محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون افراد شناسایی کردند که نشان می‌دهد فرد به استئوآرتریت مبتلا می‌شود یا خیر. این پروتئین‌ها هشت یا چهار سال قبل از تشخیص با پرتو ایکس، در خون آن‌ها مشاهده شده بود.

با تشخیص این پروتئین‌ها، می‌توان با دقت ۷۷ درصد تشخیص داد که آیا فرد در آینده به آرتروز مبتلا می‌شود یا خیر. این روش در مقایسه با دقت حدود ۵۰ درصدی روش‌های مبتنی بر وزن و سن و همچنین دقت ۵۷ درصدی روش‌های مبتنی بر درد زانو، رقم خوبی محسوب می‌شود.